Перевод: с польского на русский

machina oblężnicza

1 machina oblężnicza

оса́дная маши́на

Słownik polsko-rosyjski > machina oblężnicza
2 machina

сущ.

• махина

• машина

• машинка

• станок

* * *

♀ 1. громадина, махина;
2. перен. машина;
\machina państwowa государственная машина; ● \machina oblężnicza осадная машина

* * *

ж

1) грома́дина, махи́на

2) перен. маши́на

machina państwowa — госуда́рственная маши́на

•

- machina oblężnicza

Słownik polsko-rosyjski > machina

machina — ż IV, CMs. machinanie; lm D. machinain «wielka, ciężka maszyna» Machiny wiertnicze. ∆ hist. Machina oblężnicza «ciężki sprzęt uzbrojenia (taran, wieża oblężnicza itp.) używany od starożytności do XVII w. przy zdobywaniu warownych twierdz, zamków … Słownik języka polskiego
bombarda — ż IV, CMs. bombardardzie; lm D. bombardaard hist. «w średniowieczu: machina oblężnicza miotająca kamienie lub belki; od XVI w.: działo dużego kalibru strzelające kamiennymi kulami» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
kusza — ż II, DCMs. kuszaszy; lm D. kusz 1. hist. «ręczna broń miotająca, rodzaj łuku żelaznego lub stalowego umocowanego na drewnianej kolbie, z lewarem do naciągania cięciwy» 2. hist. «dawna wojenna machina oblężnicza do miotania kul kamiennych i kłód… … Słownik języka polskiego
taran — m IV, D. a, Ms. tarannie; lm M. y 1. hist. «w starożytności i średniowieczu: machina oblężnicza do burzenia murów, której główną częścią była belka o żelaznym zakończeniu, niekiedy mającym kształt baraniej głowy» 2. hist. «wystająca z dziobu… … Słownik języka polskiego
kusza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj łuku stalowego umocowanego na kolbie z lewarem do napinania cięciwy, o większej niż łuk sile przebicia, ale mniejszej szybkostrzelności;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień